Slovanstvo ve svých zpěvech: Kniha IV. Písně polské


Ludvík Kuba, Pardubice 1887

151

i nadybał dziewczynęckę, zbiérała jagody.

Zbiérajze tu, zbiérajze tu,
nie trzeba się spiesyć,

zaraz ja tu przyjadę,
będziemy się ciesyć.

I tak i tak się ciesyli,

i tak się ciesyli,
aze w carnym lesie

oboje zbłądzili.

A Jasiu mój, a Jasiu mój,
krzywdę-ś mi wyrządził,

zawiódeś mnie w carne lasy
i sam-eś zabłądził.

A jak-em ja tu zabłądził,

tak ja i odbłądzę,
a ja tobie, dziewcynecko,

niecnotę wyrządzę.

105. Mazurek.

(Kolberg I.)