172
126. Zahřměla, duněla . . .
(Kolberg, Mazowsze III.*)
Zahřměla, duněla v Betlemě země, nebylo, nebylo Jozefa v domě.
Kde jsi se, kde jsi se, Jozefe, skrýval? V Betlemě chlévě jsem děťátku zpíval.
Vůl, osel, vůl, osel před ním klekali,
svého v něm, svého v něm Tvůrce poznali.
Bečeli, ryčeli, Pánu zpívali,
svého to, svého to Tvůrce vzývali.
Smiluj se, smiluj se nad námi Pane,
bez tebe, bez tebe nic se nestane.
Original:
Zagrzmiała, runęła w Betlejem ziemia,
nie było, nie było Józefa w doma.
A gdzieżeś, a gdzieżeś Józefie bywał?
w Betlejem, w Betlejem dzieciątku śpiwał.
A gdzieźeś, a gdzieżeś Józefie bywał?
w Betlejem, w Betlejem dzieciątku śpiwał.
Wół, osieł, wół, osieł przed nim klękali,
bo swego, bo swego Stwórcę poznali.
Becący, rycący Panu śpiwali,
bo swego, bo swego Stwórcę chwalili.
Zmiłuj się, zmiłuj się nas wiecny Panie,
bez ciebie, bez ciebie nic się nie stanie.
127. Polka.
(Kolberg XIII.)
*) Klavírní úprava vynechána, poněvadž ji tato partitura dostatečně nahrazuje a místa není nazbyt.