Slovanstvo ve svých zpěvech: Kniha IV. Písně polské


Ludvík Kuba, Pardubice 1887

191

W najświętniejszéj panny pogłowniczek,
w świętego Józefa przypaśniczek,
w to powijała pana Jezusa . . .

W czém kołysała pana Jezusa . . . ?

Tam między dwoma ołtarzykoma,
tam kolebeczka zawieszona —
tam kołysała pana Jezusa . . .

Kto tam pojedzie, zakołyse śmiele,

sam się pan Jezus do niego rozśmieje ...

Same się kościoły pootwierały,
bo się pana boga uradowały . . .

Same i dzwonki pozadzwaniały,
bo się pana boga uradowały . . .

Same się świece pozapalały,

bo się pana boga uradowały . . .

146. Drabant.

(Kolberg I.)