Rozhněwala si mne tuze, Wjc mne hněwat nebudeš:
Gá si sednu na konjčka, Ty tu sama zůstaneš.
»Nezůstanu, nezůstanu,
A gá můžu s tebau get; Rodičowé na hřbitowě, Ti nebudau nic wědět.
Bratr, sestra nelaskawi, Ti mi bránit nebudau:
Gá si sednu na konjčka A pogedu za tebau.«
137. Utonulá.
Srow. Čel. III. 18. — Mor. F. S. 1835. 7. (Nápěw 90.)
Bude wogna, bude, Kdo tam na ni půgde? Která má milého, W srdci upřjmného, Ta nařjkat bude.