Slovanstvo ve svých zpěvech: Kniha V. Písně lužické.


Ludvík Kuba, Pardubice 1887

101

čo, hodeho! khěža je połna Hodźanow.

[To mi nic njejsu Hodźenjo,] hodeho!
to su mi hólcy Łazowscy.

[Woni su přišli po mój wěnc,] hodehě!
po mój tón wěnašk rućany.

[Sadźili su j u za blido,] hadeho!
karan jej wina stajili.

[Pij, rjana Hanka, winko pij,] hidehij!
to winko rjane, čerwjene.

[Hdy by ći luby swěrny był,] hědehy!
to by wón přišoł sam k tebi.

[Hdy bych ja była domjaca,] hodeha!
to by wón přišoł sam ke mni.

[Hdyž pak sym khuda słužobna,] hudeha!
tu sćele powěsć z pósłami.

67. Srbská reja.

(Z vlastních zápisek.)

Hornolužická.