9
Wróć nowej Polsce świetność starożytną,
użyzniaj pola, spustoszale łany,
niech szczęście, pokój nazawsze w niej kwitną,
przestań nas karać, Boże zagniewany!
Przed Twe ołtarze zanosim błaganie —
ojczyznę wolną racz nam wrócić, Panie!
Boże najświętszy! przez Twe wielkie cudy5)
oddalaj od nas klęski, 6) mordy boju,
połącz wolności węzłem bratnie ludy
pod jedno berło anioła pokoju!
Przed Twe ołtarze zanosim błaganie —
ojczyznę wolną racz nam wrócić, Panie!
1) Ochrany, 2) uhnísti, 3) ji, 4) věc, 5) svými velkými divy, 6) pohromy.
Poznámka. Píseň tato obohacena svým časem ještě šesti slohami. Že však (dle Horoszkiewicze)
tyto čtyři otisknuté jsou původní (ostatní nepocházejí z péra jmenovaného básníka), a že nedostatek místa
toho káže, přestáváme pouze na těchto.
Z této poslední rovněž příčiny ponecháváme si veškery historické poznámky, vážící se k písním ve
sbírce naší uveřejněným, vždy až na konec knihy.
2. V stodole. . .
(O. Kolberg: Lud, jego zwyczaje, itd. Serya II.)
Od Osieka (krajina Sandomierská).
V stodole hrabala kuřátka malá, maličkou
skulinkou ven vybíhala.
Viděl jsi, chlapečku ? — Viděl jsem, pane, maličkou
skulinkou koukal jsem na ně.
Original:
W stodole, w stodole kurcątka byly,
małuśką śparecką powychodziły.
Widziałeś, chłopcyku? — Widziałem, panie,
maluśką śparecką patrzałem na nie.