65
34. Když jsem se s ní loučil.
(Kolberg, serya II.)
Když jsem se sní loučil, hovořila jemně: Neustupuj
v boji pro svou lásku ke mně.
Pyšniti se budu,
tebe-li hrob čeká,
že jsem milovala
udatného reka.
S řádem-li však přijdeš,
zaslouženým v boji,
potom chci býť navždy
věrnou družkou tvojí.
Original:
Gdym jechał na wojnę,
te słowa mówiła:
nie rób rejterady,
będę cie lubiła.
Choć ty nawet zginiesz,
jeszcze krzyknę: brawo!
żem kochala tego,
co zginął ze sławą.
Powracaj z orderem,
lecz nie przekupionym,
a wtedy ty będziesz
ode mnie lubionym.