Slovanstvo ve svých zpěvech: Kniha IV. Písně polské


Ludvík Kuba, Pardubice 1887

95

Nie pojadę przez wieś,
tylko kolo lasu, —
krzyknę raz, drugi raz:
odezwij się, Kasiu.

Kasia usłyszała,
głosem zawołała:
Jasiu mój, nie wędruj,
bo będę płakała.

Płacz ty sobie jak chcesz,
ja nie będę słyszał,
ujadę mileczkę,
będę listy pisał.

Pisz ty sobie jak chcesz,
ja nie będę czytać,
usiądę w okienku,
będę sobie krzykać.

59. Otevři mi, otevř!

(Kolberg, serya VI.)

Otevři mi, otevř, moje panno, vrata, bych nemusil

skočit s koníka do bláta.

Original:

Otwórz ze mi, otwórz,
moja panno, wrota,
niechze ja nie zlazę
z konika do błota.