Slovanstvo ve svých zpěvech: Kniha IV. Písně polské


Ludvík Kuba, Pardubice 1887

103

jedli byśmy, pili byśmy, nie dali nam łyzki.

Prosili nas na wesele,
na ten barani gnat,

z jednyj strony opalony,
z drugiéj kucharz objadł.

Prosili nas na wesele,

zabili barana,
druchenecki zjadły mięso,

druzbowie kołana.

Prosili nas na wesele,

zabili nam byka.
druchenecki zjadły pieceń,

druzbowie lelita.

Prosili nas na wesele,
zabili nam boćka,

druchenecki zjadły ogon
a druzbowie ocka.

68. Eja, kdybys nedbala.

(Kolberg I.)

Eja, kdybys nedbala, však ty bys nečekala;

eja, ty jsi čekala, žes mne ráda vídala.

Eja, až já pojedu s koněm vraným ku Vídni,

eja, budeš bědovat pro mne ještě po týdni.

Original:

Da kiedyś uciekała,
da uciekła byś była,
aleś ty mnie czekała,
da boś mi rada była.

Da kiedy ja pojadę,
da z konikiem do Widnia
da będziesz mnie płakała,
da dziewczyno, do tydnia.