132. Išlo dzivče ku spovedi.
(Slovenské spevy.)
Šáryšská.
Išlo dzivče ku spovedi, popovi mluvelo,
že bileho šuhajička do rana ľubelo.
Dzevecraži,1) pane otče, poboškala2) šem ho.
„Poboškaj me dzešaty raz,3) [jak popa tvojeho."]
Kedz už mušim, ta4) už mušim,
ja bidna dzivčina, šak to i tak prinaleží
[popom dzešacina.]
„Ceper ja ce rozhrešujem, nehreš ty už vecej,
kohokoľvek ľubic budzeš, [ľub popoch najvecej."]
1) devětkrát. 2) políbila. 3) po desáté. 4) tak.